Recopilar a los soldados muertos en la Guerra Civil

Todo sobor da Guerra Civil en Galicia
Responder
Avatar de Usuario
JoseDocampo
Editor
Editor
Mensajes: 437
Registrado: 16 Nov 2003, 09:00
Ubicación: Galiza

Recopilar a los soldados muertos en la Guerra Civil

Mensaje por JoseDocampo »

NOTA ADMINISTRACIÓN: Este debate como pode verse é moi anterior á criación do Foro. Foi movido aquí por concordar co tema a día de hoxe.

Hola:

En muchos lugares aún quedan listas de soldados y civiles "caidos por

Díos y por España" normalmente en las fachadas de las iglesias.

Mi propuesta al grupo a nivel de Galicia es recoger estas listas y publicar

los nombres que aparecen en ellas. Con ello recuperíamos no sólo unos

documentos de alto valor histórico sino la memoria de unos soldados que

en muchos casos fueron obligados a luchar en una guerra en la que no

creían en algunas ocasiones para evitar ser asesinados en una cuneta.

También si encontrais por internet soldados gallegos muertos por

ambos bandos sería interesante que los publicarais indicando la página

de donde tomasteis los nombres.

Por ejemplo en el mercante Castillo de Olite hundido por el ejército

republicano frente a Cartagena murieron alrededor de mil quinientos

marineros casi todos gallegos. Sería muy interesante saber los nombres

de estos marineros.

Un saludo
Avatar de Usuario
kruzul
Administrador
Administrador
Mensajes: 2242
Registrado: 05 Oct 2001, 09:00
Ubicación: El Escorial - Madrid
Contactar:

Monumento en Irixoa

Mensaje por kruzul »

Ola José:

Dunha imaxe miña dunha placa conmemorativa en Irixoa.
Atópase nas inmediacions da igrexa, parroquia de San Lourenzo. Transcribo:
Camaradas caídos por Dios y por España en la guerra de liberación
1936-1939

Miguel Ramos Deive
José Guzmán Vázquez
Francisco Brozos Platas
Francisco Maceiras García
Julio López Dopico
Agustín Gomez Pérez
Tomás Fraga López
Marcelino Golpe Abella
Avelino García N.
José Río Gómez
José Sanchez Rey
Rafael Vidal Bouzón
Manuel Maceiras García
José Oyero Gómez
Benito Porto Castro
José Golpe Brañas
José Espiño Martínez
Marcelino Coira Casanova
Agustín Vidal vázquez
Román Couce Couce
Amador Miragaia Abella
Antonio López Ansede
Raimundo Ansede Suarez
Enrique Pérez Chas
Edelmiro Novo Cajiao
Antonio Casal Monteiro

Presentes
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Presos asesinados en Baredo en 1936

Mensaje por serba »

Manuel Aballe
Felicísimo Antonio Pérez
Elías Alejandro Gonda
Manuel Francisco Lijó
Modesto Fernández
Fidel Leyenda
José Rodríguez
Manuel Barbosa
Generoso Valverde

-cinco de ellos de Panxón, dos de Baíña y dos de Baiona-
Al día siguiente enterraron sus cuerpos en una fosa común del cementerio baionés.
http://www.farodevigo.es/secciones/noti ... mplar=2404

Un árbol de bronce recordará a los fusilados en la Volta dos 9
Un tronco de árbol "castrado como las vidas de los nueve hombres asesinados el 15 de octubre de 1936". Así será, según describe su autor, Fernando Casás, el monumento en bronce que recordará a aquel grupo de presos asesinados por los falangistas en el lugar que desde entonces se conoce como Volta dos Nove, en Baiona.
http://www.farodevigo.es/secciones/noti ... mplar=2404
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
Eulogio
Novo
Novo
Mensajes: 10
Registrado: 07 Ene 2006, 09:00
Contactar:

Mortos na guerra Civil

Mensaje por Eulogio »

Eu busco datos sobre a morte do meu tio Eulogio Diéguez Fernández, natural de Castromarigo - A Veiga - Ourense e caido no bando "nacional" na toma de Castellón aló por xuño de 1938 (según meus calculos).
Última edición por Eulogio el 07 Mar 2007, 08:28, editado 1 vez en total.
webmaster GenValdeorras
Manuel Pérez Lorenzo

Crimes da Guerra Civil en Sada

Mensaje por Manuel Pérez Lorenzo »

En Sada foron asasinados ou obrigados a morrer un bo número de republicanos, anarquistas, galeguistas ou simplemente humildes xentes de ben que puxeran a súa vontade ao servizo dunha causa nobre como é a redención da clase traballadora, labrega, mariñeira ou proletaria.

Entre moitos dos que descoñezo o nome e os datos, coñezo o caso de Xohan Antón Suárez Picallo, irmán do deputado, orador e esfritor galeguista Ramón Suárez Picallo. Naceu en Veloi no ano 1909, traballando desde neno coma mariñeiro. Cunha ideoloxía a cabalo entre nacionalismo e anarquismo, militou no Partido Galeguista, dirixindo á agrupación local, coma representante comarcal e logo, a partires do 1935, encargándose dos asuntos relacionados coa pesca nos órgaos centrais do partido. Durante estes anos, e especialmente no ano que precedeu á Guerra Civil, Xoán Antón Suárez Picallo levou a cabo numerosas iniciativas co fin de esparexer o sentimento galeguista e a cultura galega entre os sadenses, convocando mitins nos que participaron os oradores máis sobranceiros do galeguismo de entón (e, cabería dicir, de todos os tempos): o proprio irmán, Ramón Suárez Picallo, Antón Villar Ponte, Castelao e, o sen dúbida máis destacado de todos, Ramón Otero Pedrayo, que, nun seu discurso sobre “Galicia na cultura universal“ definira a Xohán Antón coma “imaxe dunha Galiza nova cada vez máis próxima“. Por suposto tamén el mesmo fai gala da súa capacidade oratoria, cun discurso sempre moi próximo ao pobo chan para o que fala. Estes mitins adoitábanse realizar en dous salóns da vila, A Terraza e O Moderno, hoxe convertidos en cafetaría e discoteca respeitivamente. Tamén participou Suárez Picallo do movemento obreiro libertario que tanto se prodigou na vila. Foi un membro destacado do Sindicato de Oficios Varios, integrado na CNT, acadando a segredaría do mesmo. Asemade foi o fundador e membro máis activo do Ateneo de Cultura Político y Social, que agrupaba ás diversas faccións do nacionalismo e da esquerda mariñá.

Tamén José Monzo Ríos, o meu bisavó, que nacera en Sada no 1906 nunha familia de tradición mariñeira, andivera emigrado nos EEUU, compaxinou o seu oficio coma mariñeiro na empresa familiar coas actividades políticas. En novembro do 1930 fundou o primeiro sindicato sadense, o Centro Obrero de Cultura, inserido na CNT e que daría lugar máis tarde ao Sindicato de Oficios Varios, do que sería presidente. Coa proclamación da República, no 1931, cría o grupo anarquista Luz, que se adheriría á Federación Anarquista Ibérica, sendo substituído no 1935 polo grupo Nueva Vida, tamén integrado na FAI. De feito José Monzo pertenceu á sección radical do movemento libertario. Constancia diso deixóunola ao participar no congreso de sindicatos do 12 de febreiro do 1933 en Santiago de Compostela, que daría lugar á saída da Confederación Regional Galaica dos militantes moderados, entre eles o dirixente José Villaverde, sendo Monzo un dos firmantes do manifesto que sentaba as bases do que tiña que ser a Revolución libertaria na Galiza. Mais, diso queda constancia na memoria das xentes, foi sempre un home pacífico, contrario á guerra, que mesmo rexeitou participar na Guerra Civil, aínda consciente de que tal decisión lle ía custar, antes ou despois, a vida. Adicouse tamén á oratoria, destacando, aparte dos mitins que ofreceu en Sada, aquel que, xunto a outros representantes do movemento libertario galego, tivera lugar na praza de touros da Coruña co gallo das primeiras sospeitas do alzamento.

No comezo da guerra, José Monzo e Xoán Antón Suárez organizarán, xunto a José Púbul, o alcalde José Antonio Fernández Pita e o ex alcalde e galeguista Xusto Rodríguez, a resistencia contra as tropas franquistas invasoras. Mais pouco tardaría en caer a vila de Sada, no 22 de xullo, perante as forzas militares provintes da Coruña. Comeza entón o calvario que levaría á morte a tantos sadenses, e entre eles Fernández Pita, fusilado en novembro dese mesmo ano, Suárez Picallo e José Monzo. Xohan A. Suárez Picallo non tardaría moito en aparecer asasinado nunha finca da familia en Veigue, xunto con outros homes. Pouco, ou nada, se sabe da súa morte. Nembargantes o caso de José Monzo foi ben diferente. Tomada a vila polo exército “nacional” ten que se agochar na súa propria casa, mais non era lugar seguro. Un día presentouse a policía, co que Monzo tivo que fuxir, mais os gardas franquearan a porta. Saíu polo patio traseiro e logrou entrar na casa dunha tía súa, vestíndose con roupas de muller e apañando unha sella. Pasou ante os gardas coma quen vai á fonte sen que estes advertisen que baixo aquela indumentaria feminina ía agochado un dos “rojos“ máis buscados do entorno mariñán. Comezou aquí o tempo de fuxida continua. O seguinte lugar que escolle para se agochar é o faiado da casa dunha señora de boa posición e libre de sospeitas, amiga da familia. Mais ten que, finalmente, deixar Sada, pois xa era demasiado perigoso ficar nela. Marcha entón para Miño, agochándose na casa dunha vendedora de pescado, asidua compradora do que a familia extraia do mar. Finalmente o seu pai, Manuel Monzo, acaba por levalo a dous illotes, primeiro ao Cabrón, fronte á praia de Perbes e despois ao de Cabroeira ou Carboeira, en Pontedeume. Cada certo tempo achégalle na lancha a comida necesaria para vivir, mais, como é lóxico, acaba por enfermar, regresando, xa para sempre, á vila natal. Logo de entrar na súa casa por derradeira vez, aparece o seu cadáver nas inmediacións das escolas de Sada y sus Contornos, na estrada de Fontán, o simbólico día do Carme do ano 1938, sendo soterrado no Fiunchedo, onde repousan desde aquela os seus restos. A súa morte foi, probabelmente, un suicidio, se nem motivado pola persecución á que se viu sometido, cunha condena de morte a lle pesar nas carnes. O seu estado físico e mental estaría xa, logo de tantos e tantos meses nunhas nunhas condicións ínfimas, notabelmente danado. Unha morte máis atribuíbel ao xenocidio fascista.

Un Saúdo e noraboa polo proxecto, tan necesario, aínda que aos "caidos por Dios y por España" coido que xa lles foi bastante recoñecida a súa pouco honorábel laboura.

Manuel Pérez Lorenzo, Samoedo, Sada
Avatar de Usuario
Lartovedo
Mozo
Mozo
Mensajes: 16
Registrado: 29 Ago 2006, 09:00
Ubicación: Samoedo-Sada

Mensaje por Lartovedo »

En breve agardo poder enviar unha relación máis completa de asasinados en Sada. Estou a realizar unha investigación, aínda que os medios dos que dispoño son moi precarios, dadas as actuais características políticas do meu concello e a súa propia evolución histórica (foi a "capital" do Estado durante as residencias estivais de Franco no pazo de Meirás, o que obrigou a non deixar ningún vestixio documental das actividades locais na República ou a represión na Guerra Civil).
Polo momento coñezo xa algúns nomes máis, aínda que prefiro agardar á redacción dun texto un pouco máis concreto e preciso (que non definitivo). Asemade, gustaríame relacionar a masacre da guerra co período histórico que lle precedeu, a II República, algo que considero indispensable para unha análise máis rigorosa e consciente. Así, pretendo construír unha síntese dos diversos movementos e actividades que agromaron na Sada republicana.

Sen máis que felicitar este necesario proxecto, á súa disposición
Manuel Pérez Lorenzo
Avatar de Usuario
Guiomar
Novo
Novo
Mensajes: 7
Registrado: 06 May 2007, 09:00
Contactar:

Mensaje por Guiomar »

Boa-noite

Pedindo desculpas pela intromissão,
quero fazer uma pequena homenagem, a todos os que caíram pela liberdade, durante a guerra civil. Eu ainda não era nascida, mas lembro que em minha casa sempre se falou, nas pessoas que vinham durante a calada da noite procurar abrigo, quando andavam a ser perseguidas do outro lado da fronteira. Meu pai neto de Galegos sempre teve a porta aberta para os ajudar. Ali, em nossa casa em Monção,Minho, ficavam escondidos até puderem partir para lugares mais seguros.Cresci com o sentimento de admiração por esses verdadeiros heróis.
Cumprimentos
Guiomar
Valverde Carballal
Novo
Novo
Mensajes: 1
Registrado: 09 Mar 2008, 02:37

Mensaje por Valverde Carballal »

En la iglesia de la parroquia San Pedro de la Ramallosa, concello de Nigrán, provincia de pontevedra, esta el nombre de mi tio abuelo. Muerto o ahogado al ser torpedeado su buque de guerra, El Baleares.

Su nombre es Jose Valverde.
Avatar de Usuario
Lartovedo
Mozo
Mozo
Mensajes: 16
Registrado: 29 Ago 2006, 09:00
Ubicación: Samoedo-Sada

SADA

Mensaje por Lartovedo »

A Guerra Civil en Sada
(Para substituír pola información eleborada anteriormente por min e incluída no apartado referente a Sada deste proxecto)

Víctimas mortais da represión golpista en Sada e parroquias:

12/VIII/1936
-Juan Antonio SUárez Picallo (Veloi, Sada, 1907)
-Antonio Carballeira Muñiz (Meirás, 1910)
-Manuel Prego Chas (Meirás, 1907)

1/IX/1936
-José Cadaveira Guimarey (Sada, 1895)
-José Neira Torrado (Sada, 1913)

5/IX/1936
-Gil González Mosquera (Riobao, Sada, 1902)

4/X/1936
-José Gerpe Romero (Santiago, 1900)

Entre agosto e outubro de 1936
-Isidro Santos Burruel (Sada, 1900)

ca. 4/VII/1938
-José Monzo Ríos (Sada, 1906)


Sentenciado a morte e executado na Coruña:

27/XI/1936
-Antonio Fernández Pita (Fontán, Sada, 1888)


Morto en combate (Republicano):

1938
-Ricardo Castro Vidal [/b]
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Mensaje por serba »

"Memoria Histórica Democrática crea una página web con la lista de los represaliados de Ferrolterra"

http://www.lavozdegalicia.es/ferrol/200 ... 746175.htm
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
Per
Foreiro Maior
Foreiro Maior
Mensajes: 448
Registrado: 03 Dic 2002, 09:00
Ubicación: Lugo

Caidos por Dios y por España.

Mensaje por Per »

Recientemente se ha publicado un libro, por la editorial de Ricardo de la Cierva que contiene un magnifico trabajo de recopilación de los muertos del bando Nacional, tanto por provincias como por ayuntamientos, se presenta en soporte digital lo que facilita el visionado de este magnifico trabajo y su cuidada elaboración constituyendo una importante fuente documental para los estudiosos del tema. En Lugo también se esta preparando un trabajo de investigación sobre los asesinados por parte de los grupos guerrilleros en la pos-guerra que se publicara en breve en contenido digital.
Maria José
Mozo
Mozo
Mensajes: 39
Registrado: 04 Abr 2008, 17:54
Ubicación: O Salnés

Mensaje por Maria José »

Fai pouco que din cun libro adicado ó afundimento do Castillo Olite,do cal meu avó foi un dos poucos superviventes.
EL HUNDIMIENTO DEL CASTILLO OLITE: LA MAYOR TRAGEDIA NAVAL DE LA GUERRA CIVIL ESPAÑOLA
de PEREZ ADAN, LUIS MIGUEL
AGLAYA
fermursu
Mozo
Mozo
Mensajes: 19
Registrado: 16 May 2011, 00:52

Re: Caidos por Dios y por España.

Mensaje por fermursu »

Per escribió:Recientemente se ha publicado un libro, por la editorial de Ricardo de la Cierva que contiene un magnifico trabajo de recopilación de los muertos del bando Nacional, tanto por provincias como por ayuntamientos, se presenta en soporte digital lo que facilita el visionado de este magnifico trabajo y su cuidada elaboración constituyendo una importante fuente documental para los estudiosos del tema. En Lugo también se esta preparando un trabajo de investigación sobre los asesinados por parte de los grupos guerrilleros en la pos-guerra que se publicara en breve en contenido digital.
Deseo solicitar a la persona que escribió esta información, que me facilite, por favor, el título del libro al que se refiere, o en su defecto y si es posible, el enlace en el que se puede consultar.
Mucho se lo agradecería, ya que intento localizar en qué lugar falleció mi tío José Rodríguez Pérez, en la Guerra Civil Española, y estoy muy interesada en consultar las listas que Vd. indica que contiene.
Muchas gracias.
fermursu
Avatar de Usuario
sandraafer
Super Foreiro
Super Foreiro
Mensajes: 526
Registrado: 02 Jul 2009, 16:00

Re: Recopilar a los soldados muertos en la Guerra Civil

Mensaje por sandraafer »

Hola

La editorial de Ricardo de la Cierva es Fénix; http://www.libreriacastellana45.com/editorial-fenix/

De la Cierva tiene página personal donde supongo que pueden darte datos de la publicación: http://www.ricardodelacierva.com/

Saludos

Sandra Fernandez
fermursu
Mozo
Mozo
Mensajes: 19
Registrado: 16 May 2011, 00:52

Re: Recopilar a los soldados muertos en la Guerra Civil

Mensaje por fermursu »

Muchas gracias, Sandra, por facilitarme los enlaces de la Editorial Fénix y de la web de Ricardo de la Cierva.
Un cordial saludo.
Fermursu
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Buque Castillo de Olite † 1.476 soldados,la mayoría gallegos

Mensaje por serba »

J.A. Otero Ricart
La mayor tragedia naval española contemporánea, el hundimiento del buque "Castillo de Olite", fue al mismo tiempo uno de los episodios más silenciados de la Guerra Civil. El hecho de que el conflicto bélico estuviese a punto de concluir, sumado al fracaso de la operación del Ejército nacional en Cartagena, llevó al régimen de Franco a ocultar la magnitud de un desastre que se cobró la vida de 1.476 soldados, en su gran mayoría gallegos.
El "Castillo de Olite". / FdVhttp://fotos02.farodevigo.es/2014/03/04/646x260/olite.jpg http://www.farodevigo.es/sociedad-cultu ... 78724.html
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Román Rois Otero, cabo de Artillería (Pol, Lugo)

Mensaje por serba »

Destrozan la placa de una iglesia de Pol que recordaba cinco muertos durante la Guerra Civil

[...] los cinco fallecidos son miembros de esta parroquia de Pol y uno de ellos es Román Rois Otero. Nacido en 1918, hijo de Antonio y de Encarnación, formó Parte de la Orquestra do Basilio de Rois en su juventud. Con el servicio militar cumplido, y casado con Asunción Varela, con la que esperaba un hijo, fue movilizado a finales de agosto de 1936. Le destinan a artillería para luchar en los frentes de Asturias, Aragón y Levante. Combatió en Pandolls y Mora de Ebro y le ascienden a cabo por su actitud en el combate. Ya en Levante -en Castellón- le ordenan embarcar en el barco Castillo de Olite para ir a socorrer a los sitiados en Cartagena. Pero la defensa del ejército leal cañoneó a este buque, el mejor de la flota rebelde, y Román fue uno de los que no pudieron salvarse tras el naufragio, muriendo ahogado o acribillado.

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/lu ... 5C7992.htm
Poblada soledad es hoy el mundo.
Avatar de Usuario
serba
Foreiro Ilustre
Foreiro Ilustre
Mensajes: 19875
Registrado: 29 Sep 2004, 09:00
Ubicación: Mos

Juan Rivas Castiñeira († 7-3-1939, en el buque Castillo de Olite)

Mensaje por serba »

Luis Lamela
http://www.lavozdegalicia.es/noticia/ca ... 1C7996.htm

Juan Rivas Castiñeira, n. en Fisterra, 1916. Hijo de Encarnación Castiñeira. Fue sargento del Regimiento de Infantería Zamora.
Poblada soledad es hoy el mundo.
Responder