Quería saber más sobre el apellido Novoa y si sería posible hacer una genealogia teniendo en cuenta esta zona de porigen. Mi padre, ya fallecido, era natural de Besteiros, A Peroxa. Su padre emigró a Cuba, pero desconozco su segundo apellido, y de su devenir allí, se llamaba Francisco Novoa.
Un saludo
Novoa
-
Cristina B
- Administrador
- Mensajes: 1082
- Registrado: 10 Ago 2005, 09:00
El lugar de Besteiros, correspondiente al concello de A Peroxa, se encuentra en la parroquia de Souto (San Cristovo), que depende de la Diócesis de Ourense. Las partidas de bautismo posteriores al año 1900 se encuentran en las parroquias y las anteriores en el Archivo del Obispado. Puedes consultar: http:// http://www.obispadodeourense.com . Si, a partir de ésta. les escribes, te podrán informar de los pasos a seguir para obtener las partidas que desees.
Saludos
Cristina
Saludos
Cristina
Ortografia:
Please:
Novoa escreve-se assim
Nóvoa.
Novoa escreve-se assim
Nóvoa.
Novoa
´Ciertamente, siempre tuve la duda de si es Nóvoa o Novoa. En mi familia siempre se utilizó sin acento. En la comunidad donde vivo los Novoas existentes son sin acento. Sin embargo cuando de pequeño estudié en Galicia. algunos profesores se empeñaban en acentuarlo. Por tanto mi pregunta consiste en conocer cuál sería la regla que fijase esa corrección ortográfica.
Novoa o Nóvoa?.
Alguién puede argumentarlo?.
Gracias
Novoa o Nóvoa?.
Alguién puede argumentarlo?.
Gracias
encontrei este textiño de Gonzalo Navaza, especialista en toponimia e onomástica da U.Vigo. Um abraço.
Nóvoa e os acentos
Esta información é máis significativa nos apelidos toponímicos, sobre todo cando veñen dun nome de lugar que non se repite. Coma un invisible cordón umbilical, o apelido vencella coa antiga xurisdicción da Terra de Nóvoa, veciña do Ribeiro de Avia, tódolos Nóvoa de Galicia e do mundo, incluídos o Novoa (así pronunciaban e escribían os medios) que conducía hai uns meses unha furgoneta cargada de explosivos en dirección a Madrid e o Noboa que asumía protagonismos políticos no Ecuador fronte ás mobilizacións indíxenas no pasado xaneiro. Non é difícil imaxina-los camiños que puideron conduci-lo sangue desa(s) estirpe(s) desde Abelenda das Penas ou Carballeda de Avia ata as veas do proletariado industrial do País Vasco ou as da aristocracia militar do estado ecuatoriano. A saída de Galicia do primeiro será sen dúbida cousa ben recente, unha xeración, como moito dúas. No ecuatoriano, a grafía con B fai supor que a travesía oceánica non se debeu de producir nos últimos dous séculos. Un e outro perderon, ó que parece, o acento na viaxe, como tamén lle sucede a outros que se afastaron menos quilómetros do foco inicial ourensán.
A forma xenuína é esdrúxula, Nóvoa, pois corresponde a un diminutivo latino nóvula (do mesmo xeito que o latin mácula dá en galego mágoa), polo que podemos dicir que a pronuncia grave Novoa revela certa eiva na transmisión do apelido, aínda que realmente non se trate dunha deturpación castelanizante. Pero hai casos en que un cambio acentual si obedece a unha deturpación intencionda, coma nos Da Vila ou Davila galegos alterados en Dávila ou (de) Ávila: facéndose esdrúxulo non só se desgaleguizaba o apelido, senón que se pasaba a simular unha orixe foránea.
Nóvoa e os acentos
Esta información é máis significativa nos apelidos toponímicos, sobre todo cando veñen dun nome de lugar que non se repite. Coma un invisible cordón umbilical, o apelido vencella coa antiga xurisdicción da Terra de Nóvoa, veciña do Ribeiro de Avia, tódolos Nóvoa de Galicia e do mundo, incluídos o Novoa (así pronunciaban e escribían os medios) que conducía hai uns meses unha furgoneta cargada de explosivos en dirección a Madrid e o Noboa que asumía protagonismos políticos no Ecuador fronte ás mobilizacións indíxenas no pasado xaneiro. Non é difícil imaxina-los camiños que puideron conduci-lo sangue desa(s) estirpe(s) desde Abelenda das Penas ou Carballeda de Avia ata as veas do proletariado industrial do País Vasco ou as da aristocracia militar do estado ecuatoriano. A saída de Galicia do primeiro será sen dúbida cousa ben recente, unha xeración, como moito dúas. No ecuatoriano, a grafía con B fai supor que a travesía oceánica non se debeu de producir nos últimos dous séculos. Un e outro perderon, ó que parece, o acento na viaxe, como tamén lle sucede a outros que se afastaron menos quilómetros do foco inicial ourensán.
A forma xenuína é esdrúxula, Nóvoa, pois corresponde a un diminutivo latino nóvula (do mesmo xeito que o latin mácula dá en galego mágoa), polo que podemos dicir que a pronuncia grave Novoa revela certa eiva na transmisión do apelido, aínda que realmente non se trate dunha deturpación castelanizante. Pero hai casos en que un cambio acentual si obedece a unha deturpación intencionda, coma nos Da Vila ou Davila galegos alterados en Dávila ou (de) Ávila: facéndose esdrúxulo non só se desgaleguizaba o apelido, senón que se pasaba a simular unha orixe foránea.
Novoa
Yo tambien busco informacion sobre el apellido Novoa.
Se que mi bisabuelo se llamaba Manuel Novoa de Galicia. El se caso con Josefa Castro y tuvieron muchos hijos. Algunos de sus hijos fuero a Cuba. Entre estos estaba mi abuelo Marcelino Novoa que vivio en Cuba hasta que murio. El se caso con Teresa Perez de Zamora. Por lo que me han contando algunos de los hermanos que fueron a Cuba de Marcelino fueron Maria, Pancho y Dositeo.
Si alguien tiene informacion por favor avisenme.
Gracias,
M
Se que mi bisabuelo se llamaba Manuel Novoa de Galicia. El se caso con Josefa Castro y tuvieron muchos hijos. Algunos de sus hijos fuero a Cuba. Entre estos estaba mi abuelo Marcelino Novoa que vivio en Cuba hasta que murio. El se caso con Teresa Perez de Zamora. Por lo que me han contando algunos de los hermanos que fueron a Cuba de Marcelino fueron Maria, Pancho y Dositeo.
Si alguien tiene informacion por favor avisenme.
Gracias,
M
Re: Novoa
----Besteiros escribió:Quería saber más sobre el apellido Novoa y si sería posible hacer una genealogia teniendo en cuenta esta zona de porigen. Mi padre, ya fallecido, era natural de Besteiros, A Peroxa. Su padre emigró a Cuba, pero desconozco su segundo apellido, y de su devenir allí, se llamaba Francisco Novoa.
Un saludo
Me cuentan que mi abuelo Marcelino Novoa tenia muchos hermanos- uno era Pancho- que debe de ser Franciso.
