Abraiado estou. Creo que esta é unha páxina seria, na que gozamos moitos afeccionados, pero que ten un mínimo rigor científico, e aquí alguén está esquecendo ese rigor...
Ríndome, non sen antes intentar contestar ás preguntas de Aine.
¿Quén se sinte capacitado para definir sen erro a área lingüística galega?
Eu non, por suposto. Pero si hai autoridades lingüísticas recoñecidas que se adican a estas cousas. Poño por exemplo a Real Academia Galega ou o Instituto da Lingua Galega. Tamén se pode mirar en calquera libro de texto oficial da ESO. Cando eu estudei a EXB xa se coñecía "sen erro" a área lingüística galega.
¿Quén ten necesidade de complicarse?
Eu, por exemplo. E calquera que teña un mínimo interese na lingua galega e se achegue a ela con cariño e rigor. En Asturias, en León, en Zamora... e até en Estremadura fálase galego e hai moita xente á que nos gusta complicarnos intentando saber máis sobre esas "falas".
¿Quén se apunta para ir aldea por aldea para "trazar a raia fronteiriza do galego?
Eu apuntaríame, pero, por desgraza, non teño tempo. Pero, por sorte, si hai moitos investigadores que fixeron ese traballo por min, e creo que o siguen facendo, cousa que e de agradecer e admirar. Aine: aínda que che pareza estraño hai persoas que se apuntan e van aldea por aldea para trazar esa raia fronteiriza. Sen ir máis lonxe, os amigos do Consello da Cultura Galega que fixeron as gravacións que ti pos na túa mensaxe molestáronse en ir até esas aldeas porque saben que alí se fala galego.
Engado un pequeno e moi sinxelo texto sacado da páxina
http://www.cousas.tk, que ben podería pertencer a calquera libro de ensino dalgún curso da ESO. Hai moita máis bibliografía erudita e científica, pero creo que isto vale:
O GALEGO é unha lingua románica de orixe indoeuropea, descendente do latín e irmá do portugués. É falada en Galiza, no occidente de Asturias; na metade occidental do Bierzo leonés; e nas Portelas e Calabor, a zona máis occidental da provincia de Zamora. Tamén é falada en tres concellos norcacereños, no coñecido coma o Val de Xálima. Está plenamente recoñecida como lingua oficial, en réxime de cooficialidade co castelán.
O ASTURLEONÉS, ao igual có galego, é unha lingua proveniente do latín. Fálase en Asturias, agás nas zonas galegofalantes; na comarca de La Liébana, en Cantabria; no norte da provincia de León (en especial en Babia e en Llaciana); nalgúns puntos do Bierzo oriental; na serra da Cabreira e nas zonas montañosas da Seabra (Senabria). Tamén se fala na zona de Miranda do Douro, en Portugal. Non está recoñecida como lingua no Estado Español, mais si en Portugal, onde recibe o nome de mirandés ou sendinés. Estímase en 110 000 o número de falantes asturleoneses.
Se atopar informantes galegofalantes é doado, atopalos que falen asturleonés é moito máis difícil, pois esta lingua está en plena crise e en proceso de desaparición. En Asturias pódese escoitar asturleonés máis facilmente ca en León e Zamora, onde é case imposible, pois os falantes adoitan teren oitenta anos ou máis.
O GALEGO é falado nos seguintes territorios:
En Galiza, é falado en todo o territorio sen excepción.
En Asturias é falado nos concellos máis occidentais en todo o seu territorio: Castropol, Tapia de Casarego, El Franco, Coaña, A Veiga, Santiso de Abres, Boal, Eilao, Taramundi, Vilanova de Ozcos, San Martín de Ozcos, Santalla de Ozcos, Pezós, Grandas de Salime e Ibias. Á parte destes concellos, hai outros catro concellos nos que hai zonas de caste galega e outras de caste asturiana. Estes concellos son Navia, Villaión, Allande e Degaña. En Navia fálase en todo o territorio agás a zona vaqueira, situada na esquina sueste, composta polos núcleos de El Bidurale (85 habitantes), La Braña'l Ríu, Busmargalín (51 habitantes), Cabornu, La Pena'l Carru e La Rebullosa. En Villaión é falado na súa totalidade agás no núcleo de Brañoas (48 persoas) e na parroquia máis occidental do concello: Parlleiro. Debemos exceptuar o núcleo de Llandequintá, pertencente á parroquia de Parlleiro, pois historicamente pertence á de Ponticella. En Allande é falado na zona occidental, separada da oriental de forma clara polas cordilleiras montañosas de El Palo, Os Lagos, Valledor, Valvaler, Valdebois e Rañadoiro. É excepción o núcleo de El Rebollu, no que, situado na zona occidental, falan asturiano tres persoas. En canto ao concello de Degaña, tan só os núcleos de Trabao (37 habitantes) e de Corralín falan galego. (Parece ser que alguén se molestou en ir aldea por aldea para traza-la raia...)
En León é falado na súa totalidade nos concellos de Candín, Vilafranca do Bierzo, Cacabelos, Carracedelo, Viladecais, Borrés, Carucedo, Ponte de Domingos Flórez, Sobrado, Oencia, Corullón, Trabadelo, Barxas, A Veiga do Valcarce e Valboa. Tamén se fala nos concellos de Peranzais, A Veiga de Espiñareda, Fabeiro, Arganza, Camponaraia, Ponferrada, Priaranza do Bierzo e Benuza, aínda que non en todo o territorio. En Peranzais fálase galego no núcleo de Guímara (70 persoas). En Fabeiro o galego é empregado no núcleo de Fontoira (115 habitantes). Na Veiga de Espiñareda fálase galego á marxe esquerda do río Cúa. Á dereita do río Cúa fálase unha variedade de transición con maioría de riscos leoneses (á dereita do río fican Espinareda de Veiga, de 9 habitantes, e El Espín, de 107 habitantes). Arganza fala galego agás o núcleo de San Juan de la Mata (145 habitantes). Camponaraia é galegofalante exceptuando o núcleo de Érbedo (87 persoas). O concello de Ponferrada é completamente de fala castelá, exceptuando o núcleo galegófono de San Pedro de Devesas (1 452 persoas). O núcleo de Fontes Novas (Ponferrada) foi galegofalante até 1960. Priaranza do Bierzo fala galego nos lugares de Vilavella (27 habitantes), Paradela de Muces (17 habitantes), Rioferreiros e Santalla do Bierzo (207 persoas). Pola contra, os núcleos de Ferradillo, Villalibre de la Jurisdicción e a propia Priaranza, son de fala castelá. En canto ao concello de Benuza, o lugar de Pombriego (127 habitantes) mantén unha fala con maioría de riscos galegos.
En Zamora falan galego os concellos de Porto, Pías, Lubián e Hermisende. Tamén é de fala galega o núcleo de Calabor (100 habitantes), situado no concello xabrés de Pedralba de la Pradería. Sospéitase que noutrora o galego fose falado no concello de Requeixo, que se atopa entre Pedralba de la Pradería e Lubián. No núcleo de Rionor (21 habitantes), en Pedralba de la Pradería, fálase unha transición con maioría de trazos leoneses.
En Cáceres, os concellos de Sa Martín de Trevellu (San Martiño de Trebello, 935 habitantes), As Ellas (1166 habitantes) e Valverdi du Fresnu (Valverde, 2516 habitantes) son de fala galega.
Tamén hai persoas empeñadas en defende-lo seu idioma galego fóra de Galiza:
http://www.amesa.org
Un saúdo.
¿Quén se sinte capacitado para definir sen erro a área lingüística galega?, ¿Quén ten necesidade de complicarse?....¿Quén se apunta para ir aldea por aldea para "trazar a raia fronteiriza do galego? 
