Cigarrán.- Apellido de la zona de 'El Bargo', en el Concello de Trabada, Lugo... desde donde se extendió a distintas localidades.
Fuente, Libro: "Trabada y su comarca" ( ed. 1979), autor: D. Pedro Reigosa Pedrosa.
Cigarrán
- lamigueiro
- Foreiro Maior
- Mensajes: 344
- Registrado: 30 Oct 2001, 09:00
- Ubicación: Ferrol
- Contactar:
Cigarrán
Íste é un dos meus preferidos, porque forma parte dunha familia de voces galegas que se perden no tempo. Cecais sexa un dos apelidos galegos, maís antigos e sobranceiros.
Ós cigarráns, cigarróns, cigurros, tamén chamados pantallas, en Ourense, e que forman parte imprescindible, do "carnaval" galego, se lle intentaron dar multiples explicacións o seu sinificado, algunha delas tan inverosimiles, como que as súas vestiduras, eran unha interpretación dos meiriños, que enviaban os condes de Lemos, a cobrar os impostos os seus vasalos.
A voz, procede dun xentilicio galego que tiveron varios povos no área de Valdeorras: cigurros, gigurnios, gigurros e egurros. Dalgún xeito os "cigarróns", do entroido ourensán, son unha representación actual, dos seus devanceiros.
Ós cigarráns, cigarróns, cigurros, tamén chamados pantallas, en Ourense, e que forman parte imprescindible, do "carnaval" galego, se lle intentaron dar multiples explicacións o seu sinificado, algunha delas tan inverosimiles, como que as súas vestiduras, eran unha interpretación dos meiriños, que enviaban os condes de Lemos, a cobrar os impostos os seus vasalos.
A voz, procede dun xentilicio galego que tiveron varios povos no área de Valdeorras: cigurros, gigurnios, gigurros e egurros. Dalgún xeito os "cigarróns", do entroido ourensán, son unha representación actual, dos seus devanceiros.
Lamigueiro ©
CIGARRÁN
En el año 1789, tenemos a un Cigarrán como patrono de una de las 5 capellanías de Ribadeo:
D. Pedro Antonio Reimundo Cigarrán, del valle de Lorenzana.
D. Antonio Fernández Villar y Montero, dueño del Pazo de Brandeso.
D. Fernando Manuel Miranda.
D. Nicolás Antonio Sarmiento, vecino de Mondoñedo.
D. Pedro de Oya Miranda.
Del libro "Apuntes sobre Ribadeo", página 301
D. Pedro Antonio Reimundo Cigarrán, del valle de Lorenzana.
D. Antonio Fernández Villar y Montero, dueño del Pazo de Brandeso.
D. Fernando Manuel Miranda.
D. Nicolás Antonio Sarmiento, vecino de Mondoñedo.
D. Pedro de Oya Miranda.
Del libro "Apuntes sobre Ribadeo", página 301
Poblada soledad es hoy el mundo.
CIGARAN DE RIBADEO
I. Domingo Cigarán, vecino de Ribadeo estuvo casado con María López Zurbarán, fueron padres de Josefa.
II. Josefa María de Cigarán y Zurbarán, contrajo matrimonio con Francisco Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, viudo de Ana María de Grandallana, e hijo de Antonio Reymondo Castañeda y Moldes y de Magdalena de Vallosa, vecinos y naturales de San Andrés de Seares, el 27 de febrero de 1710, en Ribadeo. De este matrimonio hubo sucesión, que puede consultarse en le apellido REYMONDO.
REYMONDO, PROCEDENTES DE SEARES, QUE RESIDIERON EN RIBADEO
I. Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, natural del lugar de Seares en el concejo de Castropol.
Contrajo esponsales con Magdalena de Vallosa, siendo padres de Francisco Antonio, Diego José y Antonio Francisco.
Fue Hidalgo de Seares, como indica el padrón realizado en 1692.
II. Francisco Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, nació en Ribadeo, el 27 de septiembre de 1677, y falleció antes de 1737.
Casó en primeras nupcias con Ana María de Grandallana, de la que quedó viudo. Volviose a casar con Josefa María de Cigarán y Zurbarán, hija de Domingo Cigarán y de María López Zurbarán, en Ribadeo el 27 de febrero de 1710. De su último matrimonio nacieron:
A. D. Miguel Agustín Reymondo y Cigarán, que sigue.
B. Dª. Juana Raymundo y Cigarán, natural de Ribadeo, donde casó el 30 de octubre de 1737, con D.Antonio José Romero, natural de Murcia, hijo de D. Mateo Romero y de Dª. Lucia Bernardo de Paz.
C. Dª. María Agustina Raimondo y Cigarán, que casó con D. José Domínguez Aguera, abogado de los reales consejos, del que tuvo descendencia.
Censado como hidalgo en los padrones de Sta. Cecilia de Seares de 1692 y 1710; y en los de Ribadeo, en 1701 y 1718.
III. Miguel Agustín Reymondo de Cigarán, vecino de Ribadeo, donde nació el 30 de septiembre de 1716.
Consta como hidalgo en los padrones de Santa Cecilia de Seares en 1759 y Ribadeo en 1758.
Ganó ejecutoria de nobleza en la Real Chancillería de Valladolid el 5 de mayo de 1759 (inició el pleito el 2 de mayo anterior).
Fue regidor de la villa de Ribadeo en 1750, 1751, 1756, 1757 y 1766, siendo nombrado también en 1759, aunque este año no aceptó, fue además Alcalde mayor en distintos periodos, de 1744 a 1745, de 1761 a 1762, y de 1767 a 1769. Empadronado como noble en 1751 y 1762.
I. Domingo Cigarán, vecino de Ribadeo estuvo casado con María López Zurbarán, fueron padres de Josefa.
II. Josefa María de Cigarán y Zurbarán, contrajo matrimonio con Francisco Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, viudo de Ana María de Grandallana, e hijo de Antonio Reymondo Castañeda y Moldes y de Magdalena de Vallosa, vecinos y naturales de San Andrés de Seares, el 27 de febrero de 1710, en Ribadeo. De este matrimonio hubo sucesión, que puede consultarse en le apellido REYMONDO.
REYMONDO, PROCEDENTES DE SEARES, QUE RESIDIERON EN RIBADEO
I. Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, natural del lugar de Seares en el concejo de Castropol.
Contrajo esponsales con Magdalena de Vallosa, siendo padres de Francisco Antonio, Diego José y Antonio Francisco.
Fue Hidalgo de Seares, como indica el padrón realizado en 1692.
II. Francisco Antonio Reymondo Castañeda y Moldes, nació en Ribadeo, el 27 de septiembre de 1677, y falleció antes de 1737.
Casó en primeras nupcias con Ana María de Grandallana, de la que quedó viudo. Volviose a casar con Josefa María de Cigarán y Zurbarán, hija de Domingo Cigarán y de María López Zurbarán, en Ribadeo el 27 de febrero de 1710. De su último matrimonio nacieron:
A. D. Miguel Agustín Reymondo y Cigarán, que sigue.
B. Dª. Juana Raymundo y Cigarán, natural de Ribadeo, donde casó el 30 de octubre de 1737, con D.Antonio José Romero, natural de Murcia, hijo de D. Mateo Romero y de Dª. Lucia Bernardo de Paz.
C. Dª. María Agustina Raimondo y Cigarán, que casó con D. José Domínguez Aguera, abogado de los reales consejos, del que tuvo descendencia.
Censado como hidalgo en los padrones de Sta. Cecilia de Seares de 1692 y 1710; y en los de Ribadeo, en 1701 y 1718.
III. Miguel Agustín Reymondo de Cigarán, vecino de Ribadeo, donde nació el 30 de septiembre de 1716.
Consta como hidalgo en los padrones de Santa Cecilia de Seares en 1759 y Ribadeo en 1758.
Ganó ejecutoria de nobleza en la Real Chancillería de Valladolid el 5 de mayo de 1759 (inició el pleito el 2 de mayo anterior).
Fue regidor de la villa de Ribadeo en 1750, 1751, 1756, 1757 y 1766, siendo nombrado también en 1759, aunque este año no aceptó, fue además Alcalde mayor en distintos periodos, de 1744 a 1745, de 1761 a 1762, y de 1767 a 1769. Empadronado como noble en 1751 y 1762.
Gabriel Méndez
CIGARRÁN
No sé si se trata del mismo apellido, con la variación de la 'rr' o 'r'.
Como mencionas "Cigarán", aprovecho para apuntar también a María Nicolasa Ortega Llano y Cigarán que fue esposa de Vicente Pardo de Donlebún.
Como mencionas "Cigarán", aprovecho para apuntar también a María Nicolasa Ortega Llano y Cigarán que fue esposa de Vicente Pardo de Donlebún.
Poblada soledad es hoy el mundo.
Re: Cigarrán
Hola:
Me comentaba ayer un amigo un blog sobre el apellido CIGARRÁN, aprovecho para añadir el enlace, por si lo olvido más adelante, http://mcsuarez.blogspot.com
Saúdos
Me comentaba ayer un amigo un blog sobre el apellido CIGARRÁN, aprovecho para añadir el enlace, por si lo olvido más adelante, http://mcsuarez.blogspot.com
Saúdos
Poblada soledad es hoy el mundo.
-
- Foreiro Maior
- Mensajes: 308
- Registrado: 16 Dic 2007, 20:33
Re: Cigarrán
- Vou corrixir, en parte, o que escribiu por aí arriba o amigo Lamigueiro, porque tal vez obedece a un certo descoñecemento do Entroido ourensán.
1º.- Cómpre non confundir a cigarróns, peliqueiros e pantallas. Xa que son diferentes, como tamén o son os felos, choqueiros, etc ...
2º.- Todos estes personaxes, enraigados na tradición popular, teñen pautas e roles parecidos nalgúns aspectos, pero non exactamente iguais. Poño por caso, o "comportamento" dun peliqueiro e dunha pantalla son diferentes ...
3º.- No caso específico do cigarrón, asemella que é unha variante local -asentada en Verín- do máis tradicional peliqueiro, persoeiro que noutrora campaba con profusión nas comarcas de Monterrei, Laza e Alta Limia ...
4º.- No que toca á pantalla, é expresión autóctona e antigamente distintiva do núcleo urbán vello -Barrio de Abaixo- de Xinzo de Limia (non da súa área municipal) ... E, por certo, estéticamente unha pantalla non se parece en nada a un cigarrón. Agora ben, si hai similitudes estéticas entre o peliqueiro e o cigarrón ...; por canto asemella que o cigarrón de Verín é unha derivación local e urbana do máis históricamente tradicional peliqueiro ...
5º.- Por último, no que toca ás explicacións sobre a orixe da figura e etimolóxica do cigarrón ... Asemella pura fantasía en nada e para nada documentada a atribución ós meiriños do Conde de Lemos (empezando porque Monterrei non estaba en mans da Casa de Lemos, senón dos Ulloa e logo Zúñiga -Condes de Monterrei-). Asemade, a proposta dunha ¿evolución? etimolóxica do xentilicio cigurros é, atendendo ás leis da lingüística, altamente improbable e non sostible en ningún modo por vía documental ...
1º.- Cómpre non confundir a cigarróns, peliqueiros e pantallas. Xa que son diferentes, como tamén o son os felos, choqueiros, etc ...
2º.- Todos estes personaxes, enraigados na tradición popular, teñen pautas e roles parecidos nalgúns aspectos, pero non exactamente iguais. Poño por caso, o "comportamento" dun peliqueiro e dunha pantalla son diferentes ...
3º.- No caso específico do cigarrón, asemella que é unha variante local -asentada en Verín- do máis tradicional peliqueiro, persoeiro que noutrora campaba con profusión nas comarcas de Monterrei, Laza e Alta Limia ...
4º.- No que toca á pantalla, é expresión autóctona e antigamente distintiva do núcleo urbán vello -Barrio de Abaixo- de Xinzo de Limia (non da súa área municipal) ... E, por certo, estéticamente unha pantalla non se parece en nada a un cigarrón. Agora ben, si hai similitudes estéticas entre o peliqueiro e o cigarrón ...; por canto asemella que o cigarrón de Verín é unha derivación local e urbana do máis históricamente tradicional peliqueiro ...
5º.- Por último, no que toca ás explicacións sobre a orixe da figura e etimolóxica do cigarrón ... Asemella pura fantasía en nada e para nada documentada a atribución ós meiriños do Conde de Lemos (empezando porque Monterrei non estaba en mans da Casa de Lemos, senón dos Ulloa e logo Zúñiga -Condes de Monterrei-). Asemade, a proposta dunha ¿evolución? etimolóxica do xentilicio cigurros é, atendendo ás leis da lingüística, altamente improbable e non sostible en ningún modo por vía documental ...